درمان التهاب، کشیدگی، پارگی و آسیب تاندون کشکک زانو

التهاب تاندون زانو نوعی آسیب‌دیدگی تاندون زانو است که در اثر استفاده بیش از حد از آن به وجود می‌آید. آسیب‌دیدگی به طور معمول در افرادی که ورزش‌هایی نظیر بسکتبال و والیبال انجام می‌دهند دیده می‌شود، به دلیل پرش‌های مکرر و کشیدگی بیش از اندازه زانو التهاب تاندون به وجود می‌آید.
اگر این عارضه به موقع درمان نشود، زانوی این افراد می‌تواند به درد بلند مدتی که در هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی یا پس از آن ایجاد می‌شود مبتلا شده و آنها را در انجام فعالیت‌های حرفه‌ای خود ناتوان سازد. فشار مکرر ناشی از ورزش مداوم می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی جزئی یا کلی تاندون‌های زانو شود. اگر این اتفاق رخ داد، برای ترمیم و اصلاح تاندون باید از روش‌های جراحی استفاده شود.

[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#48bcd9″]

در آسیب‌دیدگی تاندون زانو یا زانوی جهندگان، تاندون زانو آسیب می‌بیند. از آنجا که نقش این تاندون در صاف کردن زانو بسیار مهم است، آسیب‌دیدگی آن باعث می‌شود که زانو تکیه‌گاه و لنگرگاه خود را از دست بدهد. این عارضه باعث درد و ضعف زانوها می‌شود و در صاف کردن پاها مشکل ایجاد می‌کند.
دکتر مؤید فر جراح ارتوپد و فوق تخصص زانو معتقد است که هر فرد مبتلا به التهاب تاندون زانو باید با رویکرد متفاوتی تحت درمان قرار گیرد. اقدامات درمانی به فاز آسیب‌دیدگی، مزمن یا حاد بودن التهاب بستگی دارد. در برخی موارد انجام عمل جراحی ضروری است. هیچ جدول زمانی برای بهبود و نقاهت تاندون آسیب‌دیده وجود ندارد. زمان بهبودی ممکن است در یک نفر یک هفته طول بکشد و در فرد دیگری این زمان یک ماه ادامه یابد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش‌های درمانی شما می‌توانید با شماره‌های 03131315870 –03131315871 تماس حاصل نمایید و وقت مشاوره‌ای با جراح تنظیم کنید.[/alert]

التهاب تاندون زانو

---

تاندون زانو

---

آسیب‌دیدگی تاندون زانو یا زانوی جهندگان، التهاب تاندون زانو یا پارگی تاندون زانو هم نامیده می‌شود. التهاب یا آسیب‌دیدگی تاندون کشکک زانو است. تاندون زانو بافت طنابی شکل است که کشکک زانو (پاتلا) را به استخوان تیبیا (ساق پا) متصل می‌کند. تاندون زانو به دلیل استفاده بیش از حد آسیب می‌بیند (زمانی که حرکات مکرر به بافت آسیب رسانده یا به قسمت خاصی از بدن آسیب می‌رساند).
پرش‌ها، فرود آمدن و تغییر جهت می‌تواند باعث کشیدگی عضلات، تخریب و آسیب تاندون زانو شود. کودکانی که به صورت مداوم ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که دران باید پرش‌های مکرر داشته باشند مانند دو میدانی (به خصوص پرش‌های بلند)، بسکتبال، والیبال، ژیمناستیک، دو و فوتبال بیشتر در معرض کشیدگی عضلات و تاندون زانو قرار دارند.
آسیب‌دیدگی تاندون زانو به نظر یک جراحت جزئی می‌رسد که زیاد جدی نیست. به همین دلیل بسیاری از ورزشکاران از این آسیب‌دیدگی چشم‌پوشی کرده و به تمرین و مسابقات خود ادامه می‌دهند یا تلاش می‌کنند که این عارضه را خودشان درمان کنند؛ اما دانستن این نکته مهم است که آسیب‌دیدگی تاندون بیماری مهم و خطرناکی است که می‌تواند به مرور زمان وخیم‌تر شده و در نهایت به عمل جراحی نیاز پیدا کند. مراقبت‌های پزشک در مراحل اولیه ایجاد این عارضه و درمان آن می‌تواند از پیشروی آسیب‌دیدگی در زانو پیشگیری کند.

علائم

---

علائم شایع آسیب‌دیدگی تاندون زانو عبارتند از:

•  درد مستقیم تاندون زانو (به طور مشخص‌تر درد در زیر زانو)
•  خشکی و چوب شدگی زانو، به خصوص در هنگام پرش، زانو زدن، چمباتمه زدن، نشستن یا بالا رفتن از پله‌ها
•  درد زانو در هنگامی که زانو را خم می‌کنید
•  درد در عضلات چهار سر ران
•  ضعف در پا و ساق پا

علائمی که کمتر شایع هستند عبارتند از:

•  اختلالات تعادلی
•  گرم شدن، حساسیت یا تورم اطراف قسمت پایینی زانو

درمان

---

آسیب‌دیدگی تاندون زانو نخست به وسیله یک سیستم درجه‌بندی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد که در آن گستردگی آسیب‌دیدگی مشخص می‌شود (درجه‌بندی از 1 تا 5 به طوری که 1 به معنی احساس درد فقط پس از انجام فعالیت‌های شدید و در جه 5 به معنی درد ثابت روزانه و ناتوانی در مشارکت در فعالیت‌های ورزشی است).
در زمان معاینه زانو، پزشک یا متخصص از شما خواهند خواست تا بدوید، بپرید، زانو زده یا چمباتمه بزنید تا سطح درد شما را مشخص نمایند. به علاوه عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس یا ام آر آی نیز ممکن است نیاز باشد. اقدامات درمانی متناسب با شدت جراحت می‌تواند طیفی از استراحت کردن و استفاده از بسته یخ تا عمل جراحی باشد.

اقدامات درمانی برای درمان آسیب‌دیدگی تاندون خفیف تا متوسط می‌تواند شامل مراحل زیر باشد:

• استراحت و انجام ندادن فعالیت‌های ورزشی و انجام تمریناتی که در آنها پرش و ضربه کاهش یافته باشد
• قرار دادن یخ روی زانوی آسیب‌دیده برای کاهش درد و تورم
• استفاده از زانوبند یا بندهای حمایتی برای حفاظت از زانو و کشکک زانو. باندها روی تاندون زانو در زیر کاسه زانو بسته می‌شوند. زانوبند یا باند می‌تواند به کاهش درد و کشیدگی تاندون زانو کمک کند.
• بالا نگه داشتن زانو زمانی که آسیب‌دیده است (برای مثال یک بالشت زیر زانوی خود قرار دهید)
• مصرف داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و تورم
• ماساژ درمانی
• انجام ورزش‌های کم برخورد برای کمک به تقویت زانو
• برنامه توان‌بخشی که شامل تقویت عضلات، تمرکز بر گروه عضلات تحمل‌کننده وزن بدن مانند عضلات چهار سر ران و عضلات ساق پا باشد
• تزریق‌های مخصوص برای کاهش حساسیت عصب‌ها و کاهش التهاب

انجام عمل‌های جراحی برای موارد شدید و حاد

در موارد نادر مانند زمانی که درد تاندون زانو بسیار شدید بوده یا آسیب‌دیدگی تاندون بسیار جدی است، برای ترمیم تاندون آسیب‌دیده باید عمل جراحی انجام شود. عمل جراحی شامل برداشتن قسمت آسیب‌دیده تاندون زانو، برداشتن بافت ملتهب از قسمت زیرین زانو است.

نحوه انجام عمل جراحی

در حین انجام عمل اصلاحی تاندون‌ها برای پیشگیری از احساس درد بیهوشی (داروهای ضد درد) انجام می‌شود. انواع بیهوشی‌هایی که ممکن است برای انجام این عمل به کار برده شوند عبارتند از:

• بیهوشی موضعی: ناحیه‌ای که قرار است روی آن عمل جراحی انجام شود بیحس شده و درد در آن ناحیه احساس نمی‌شود.
• بیهوشی منطقه‌ای: نواحی اطراف و ناحیه‌ای که باید تحت عمل جراحی قرار گیرد بیحس شده تا دردی توسط بیمار احساس نشود.
• بیهوشی عمومی: بیمار به طور کامل به خواب رفته و هیچ دردی را احساس نخواهد کرد.

معمولاً جراح در خلال عمل جراحی‌ترمیم تاندون این کارها را انجام می‌دهد: یک یا چند شکاف کوچک روی پوست ناحیه تاندون آسیب‌دیده ایجاد می‌کند. قسمت‌های پاره شده تاندون را به هم می‌دوزد. بافت‌های اطراف برای اطمینان از عدم وجود آسیب‌دیدگی‌های دیگر مانند آسیب‌دیدگی‌های عروق خونی یا عصب‌ها بررسی می‌شود. محل عمل را بسته و روی آن را به وسیله باند استریل پانسمان می‌کند. با استفاده از اسپلینت مفصل را بی‌تحرک نگه داشته تا تاندون بهبود یابد.
اگر تاندون به شدت آسیب دیده باشد و مقدار کافی تاندون وجود نداشته باشد که بتوان آنها را به هم وصل کرد، جراح ممکن است عمل پیوند تاندون را انجام دهد. در این عمل تاندون از قسمت دیگری از بدن برداشته شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تاندون ممکن است از پا، انگشتان پا یا قسمت‌های دیگر بدن برداشته شود. در برخی موارد انتقال تاندون (انتقال تاندون از یک محل به محل دیگر) ممکن است برای بازگرداندن عملکرد تاندون آسیب‌دیده مفید باشد.
پس از عمل، برنامه بازتوانی شامل تمرینات ورزشی تقویتی و ماساژ برای چند ماه تا یک سال ادامه می‌یابد.

دوران بازتوانی و ریکاوری

---

بازتوانی پس از عمل جراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. بهتر است از انجام هر گونه ورزش با فعالیت‌هایی که ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت زانو و تاندون آن شود پرهیز کنید.
البته، بازتوانی پس از عمل جراحی بدان معنا نیست که بیمار نمی‌تواند در هیچ ورزش یا فعالیتی مشارکت داشته باشد. متناسب با گستردگی جراحات، ورزش‌ها و فعالیت‌های کم برخورد (برای مثال، شنا و دو) باید جایگزین شوند. پزشک به شما اجازه می‌دهد که به صورت محدود فعالیت‌ها و ورزش‌هایی را در دوران بهبودی انجام دهید.

پیشگیری از آسیب‌دیدگی تاندون زانو

---

مهم‌ترین عامل در پیشگیری از آسیب‌دیدگی تاندون زانو کشش زانو است. گرم کردن درست و مناسب شامل حرکات کششی عضلات چهار سر ران، عضلات همسترینگ و عضلات ساق پا می‌تواند از آسیب‌دیدگی تاندون زانو جلوگیری کند. خوب است که همیشه پس از پایان ورزش نیز حرکات کششی انجام شود.